وزیرجان عمل نیست،مزن حرفِ مُفت چـرا ، روی گـنج هـا، به ذلت خـفت
امــــور دام را نـیست هـــیـچ خـبــر بــمُــردنـد دامــهــا هـــمـــه سـربسر مـدیـر کـلِ راه آن کُـــردِ عـــزیــز بــیــامـد ایــنــــجـــا یــکــبــار نـــیــز
بــکـرد تـایـیـد، دردها را هــمـــه کـجـا حـل شــود مــشکلات یک شبه
خـــدایــا ، تـوانـش بـیـفـزا، بیش به مـا دل سوخت آن صـداقـت کـیـش امــا مــدیـران دیــــگـــر خــــواب نــدادنــد مـــا را هــــرگــــز جــــواب
زِ آبِ شُـرب و بـهـداشت مَـپُـرس نـداریـم دسترس به یک بسته قرص
اگــر زایــمـانـی بــه زن رخ دهــد بـمـیـرد ، در ایـنـجــا و کـَـس نـشـنـود
نَـه آب و نَــه نـان و نَـه ره زندگی کـــنـــیـم بـا خـجـالت چـنـیــن بـندگی
ز تحصیل درس و سواد،و عـلوم بــکـن گــریــه بــر جــمـع حال عـمـوم
بــه سـرمـا و گـرما به زیر درخـت بـه بـادو بـه بـاران چـنــیـن بـدبـخت
نداریم پناهـگاه و باد است شدید چـنـیـن زنـدگـی را بـه عـالم که دید؟
کـتابـم بــرد بـــاد نــدارم جـواب مــعـلـم شـبـها بــه آن کــیسه خـواب
زدزدی دگر چاره نـیست بر حیات بــگــیــر از بــزرگـان بــرایــم زکــات
نظرات شما عزیزان:
|